Historia Zespołu Szkół Mechanicznych nierozerwalnie wiąże się z istniejącym w jej sąsiedztwie zakładem pracy, którego historia sięga 1838 r. W pierwszych miesiącach po wyzwoleniu w 1945 w Odlewni Żeliwa pracowała grupa wybitnych polskich odlewników, wśród nich profesorowie Akademii Górniczo – Hutniczej Platon Januszewicz i Kazimierz Gierdziejewski, to właśnie z ich inicjatywy powstaje dwuletnia Szkoła Przemysłowa Odlewnicza.

Pierwszy rok nauczania w Szkole Przemysłowej Odlewniczej rozpoczął się 1 października 1945,szkoła ta kształciła wykwalifikowane kadry dla potrzeb odbudowującego się zakładu. Siedzibę obecnej szkoły budowano w latach 1947 – 1949, dyrektorami szkoły w tym okresie byli pracownicy Odlewni Żeliwa: Kazimierz Gierdziejewski, Platon Januszewicz, Hygin Płoszek, T. Hylaszek, J.Rudnik. Pierwszy okres w historii szkoły zakończył się w 1955 roku – ówczesne władze oświatowe rozwiązały szkołę zawodową, a w jej siedzibie umieszczono szkołę podstawową. Absolwenci szkoły z tego okresu odegrali ważną rolę w powojennym rozwoju Odlewni Żeliwa a wielu z nich było pionierami nowopowstających zakładów odlewniczych w Nowej Soli i w Nowej Hucie, kilkunastu z niech po ukończeniu studiów wyższych zajmowało wysokie stanowiska w wielu zakładach (w związku z likwidacją szkoły dokumentacja z tego okresu została przekazana do Archiwum w Bielsku Białej). 

Drugi etap w historii szkoły to lata 1961 – 1983 – istnienie trzyletniej Zasadniczej Szkoły Zawodowej, a od 1973 również Technikum Odlewniczo - Mechaniczne dla Pracujących. Odlewnia Żeliwa podjęła starania o posiadanie własnej szkoły przyzakładowej, działania te zakończyły się sukcesem i w dniu 1.09.1961 w tym samym budynku rozpoczęło się kształcenie wykwalifikowanych robotników dla potrzeb rozwijającego się polskiego przemysłu. Ogromne zasługi dla dzisiejszej pozycji szkoły położył jej wieloletni dyrektor mgr Kazimierz Pawlus, który kierował placówką od 1961 roku do przedwczesnej śmierci w 1981 roku (miał 51 lat), z jego to inicjatywy w latach 60-tych nawiązano współpracę z Fabryką Samochodów Małolitrażowych w Bielsku Białej. W ramach tego współdziałania wybudowano i wyposażono warsztaty szkolne w których kształcono wykwalifikowane kadry dla potrzeb obydwu zakładów. W roku 1971 rozpoczęto kształcenie w zawodzie mechanik pojazdów samochodowych (praktyczną naukę zawodu w klasie II i III realizowano w Fabryce Samochodów Małolitrażowych w Bielsku Białej). Dążąc do podniesienia rangi szkoły dyrekcja czyniła starania o powołanie szkoły średniej. W dniu 1.09.1973 rozpoczęło działalność Technikum Odlewniczo – Mechaniczne dla Pracujących kształcące w dwóch specjalnościach: technik odlewnik i technik mechanik – obróbka skrawaniem. W 1976 roku rozpoczęło działalność trzyletnie średnie Studium Zawodowe –administracyjno biurowe (zaoczne) jako filia Zespołu Szkół Ekonomiczno –Gastronomicznych w Żywcu. 

Trzeci etap w historii szkoły rozpoczyna utworzenie w 1983 roku dzięki staraniom  dyrektora szkoły mgr Stanisława Bieńka i jego zastępcy mgr Henryka Leszczyńskiego Zespołu Szkół Odlewniczo – Mechanicznych. W dniu 1.09.1983 rozpoczęto naukę w pięcioletnim technikum odlewniczym po szkole podstawowej. W dniu 6.12.1984 roku odbyła się podniosła uroczystość nadania szkole imienia i sztandaru, wzięli w niej udział przedstawiciele władz oświatowych, administracyjnych i politycznych.

Patronem szkoły wybrany został Jerzy Buzek – człowiek, który dużą część swojego życia związał z Odlewnią Żeliwa i swoją działalnością przyczynił się do jej rozwoju. W czasie uroczystości nadania szkole imienia i sztandaru odsłonięte zostały dwie tablice upamiętniające postać patrona. Prof. inż. Jerzy Buzek urodził się 27.03.1874 r. w miejscowości Końska koło Trzyńca na ¦Śląsku Cieszyńskim. Studiował na Akademii Górniczej w Leoben (Austria) uzyskując dyplom inżyniera górniczego (1898) i inżyniera hutniczego (1899).W latach 1899 – 1911 pracował w Zakładach Hutniczych w Trzyńcu. W latach 1911 – 1939 w Odlewni Żeliwa w Węgierskiej Górce pełnił funkcję początkowo kierownika odlewni, a następnie dyrektora naczelnego. W roku akademickim 1927/28 objął stanowisko wykładowcy „Odlewnictwa” na Wydziale Hutniczym Akademii Górniczej w Krakowie, a w roku akademickim 1933/34 również i „Wielkich Pieców”. W roku 1934 uzyskał tytuł docenta i profesora Akademii Górniczej w Krakowie, następnie w roku 1935 został powołany na kierownika Zakładu Metalurgii Surówki i Odlewnictwa, którą to funkcje pełnił nieprzerwanie aż do swojej śmierci, będąc równocześnie dyrektorem Odlewni Żeliwa Węgierska Górka. W roku 1933 został prezesem honorowym Koła Odlewników przy Stowarzyszeniu Techników Polskich w Warszawie. W roku 1934 powołany został na członka korespondenta Polskiej Akademii Nauk Technicznych. Jerzy Buzek opublikował łącznie 64 prace naukowe, głównie z dziedziny odlewnictwa i wielkopiecownictwa, historii tych gałęzi przemysłu oraz związanych z nimi zagadnień gospodarczych. Do pionierskich osiągnięć Jerzego Buzka zaliczyć należy prace z dziedziny teorii procesu żeliwiakowego. 
 

Od roku 1983 szkoła posiadała status Zespołu Szkół Odlewniczo –Mechanicznych. Od tego roku szkoła zaczęła kształcić techników. 

W latach 1983 – 1995 Zespół Szkół Odlewniczo Mechanicznych był zarówno szkołą przyzakładową kształcącą w Zasadniczej Szkole Zawodowej pracowników młodocianych dla potrzeb zakładu jak i szkołą podległą organizacyjnie Kuratorium Oświaty w Bielsku Białej (Technikum dzienne). 

Sytuacja ta uległa zmianie wraz ze zmianami gospodarczymi zachodzącymi w Polsce, Odlewnia Żeliwa przekształciła się w Spółkę Akcyjną „Fabryka Armatury i Odlewnia”, a budynek szkoły wraz z warsztatami szkolnymi został przekazany Kuratorium Oświaty, uczniowie Zasadniczej Szkoły Zawodowej utracili status pracownika młodocianego.